19 Μαΐ 2009

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Για τους θρασύδειλους τραμπουκισμούς της ΚΝΕ στους Ηλ/Μηχ

Το πρωί της Δευτέρας 18/5 στο Τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, χωρίς προσχήματα 80 μέλη της ΚΝΕ από όλο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας επιτέθηκαν με συμμορίτικο και τραμπούκικο τρόπο σε μέλη των σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ., με αποτέλεσμα αυτής της κίνησης 3 φοιτητές να βρεθούν στο νοσοκομείο, με τον ένα σε σοβαρό κίνδυνο μιας και είχε διαρροή εγκεφαλικού υγρού από την σπασμένη μύτη. Τα χέρια που σηκώθηκαν το πρωί στους Ηλεκτρολόγους, οι κλωτσιές σε πεσμένα μέλη των Ε.Α.Α.Κ. είχαν δόλο και σκοπιμότητα να στείλουν ανθρώπους στο νοσοκομείο. Χτυπώντας με τον πιο τραμπούκικο και πραγματικά δολοφονικό τρόπο, όποιον βρισκόταν μπροστά τους (έφτασαν στο σημείο να χτυπήσουν διερχόμενες φοιτήτριες και καθηγητή!), απαιτούσαν την απομάκρυνση οποιουδήποτε ΕΑΑΚίτη ή και φίλα προσκείμενου στα ΕΑΑΚ φοιτητή από το κτίριο των Ηλεκτρολόγων αντιλαμβανόμενοι με αυτόν τον τρόπο την πολιτική, οδηγώντας τελικά σε απαξίωση του ίδιου του συλλόγου και των διαδικασιών του. Η πρακτική αυτή δεν ανήκει ούτε στην Χρυσή Αυγή, ούτε σε κάποια άλλη παρακρατική συμμορία παρ’ ότι μοιάζουν επικύνδινα, παρά το γεγονός ότι αυτές οι συμμορίες στοχοποιούν περισσότερο από όλους αγωνιστές και σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. Η πρακτική αυτή ανήκει σε μια παραδοσιακή δύναμη της αριστεράς που αποδυκνείει με την πρακτική της αυτή στους Ηλεκτρολόγους πόσο λίγη σχέση έχει με την αριστερά και πόσο πολύ σχέση έχει με το οπαδιλίκι και τους χούλιγκαν. Το συμμορίτικο πέσιμο της ΚΝΕ είναι στα όρια του ποινικού δικαίου. Πρακτικές σαν και αυτή μόνο νερό στο μύλο όσων δυσφημούν και αμαυρώνουν το άσυλο μπορεί να είναι.

Η κίνησή αυτή έχει γίνει ξανά: Έγινε στην τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ στους φοιτητικούς συλλόγους στο Πολυτεχνείο του 2005, που είχε να ζηλέψει μόνο από τους Κενταύρους και τους παρακρατικούς. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι η ΚΝΕ επιλέγει σήμερα να χτυπήσει τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ., που χρόνια τώρα βάζουν μια κινηματική και αγωνιστική κατεύθυνση στους φοιτητικούς συλλόγους, υπερασπίζοντας τις ανάγκες και τα συμφέροντα των φοιτητών. Είναι αυτή η χρεοκωπημένη αντίληψή της για την αριστερά, μια αντίληψη στην οποία οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές με τον πιο καθαρό τρόπο σημειώνοντας πτώση πάνω από 1,5%. Όποιο κίνημα δεν μεταφέρεται αυτόματα και στην κάλπη -ψήφο στο ΚΚΕ- είναι και επικίνδυνο κατά τη γνώμη τους. Γι’ αυτό και θεωρεί πως μόνο η δική της οργανωτική ανάπτυξη και εκλογική καταγραφή θα σημαίνει αναζωογόνηση για το κίνημα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συμμορίτικες αλητείες δεν μετριάζουν καθόλου το γεγονός ότι η ΠΚΣ είναι ο μεγάλος χαμένος των φοιτητικών εκλογών. Και αυτό είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η γραμμή της ηττοπάθειας, της περιχαράκωσης και της καταγγελίας των αγώνων,που κορυφώθηκε τον Δεκέμβρη, δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική και ριζοσπαστική διέξοδο για την νεολαία. Η αριστερά που τα τελευταία χρόνια δέχεται συνεχώς συγχαρητήρια από την κυβέρνηση (τα ‘’μπράβο’’ του Στυλιανίδη μαζί με τα ‘’μπράβο’’ του Καραμανλή τον Δεκέμβρη και το κάλεσμα ακροδεξιών φυλλάδων για ‘’σώσει την νομιμότητα’’ το ΚΚΕ) είναι η ίδια με την αριστερά που πιστεύει ότι οι αγώνες δεν μπορούν να φέρουν νίκες, είναι η ίδια η αριστερά που αντί να στέκεται πλάι στις ανυσηχίες και τους αγώνες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας προσπαθεί να τα εξαργυρώσει στην κομματική άνοδο.

Η μόνη διέξοδος για τους φοιτητικούς συλλόγους είναι να γυρίσουν απαξιωτικά την πλάτη σε όσους κάνουν σήμερα πολιτική με όρους συμμορίας και χούλιγκαν. Να γυρίσουν απαξιωτικά την πλάτη σε όσους αμαυρώνουν την ίδια την αριστερά με τη γραμμή και την πρακτική τους. Να παλέψουν μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις, μέσα από την ισχυροποίηση των συλλογικών τους διαδικασιών για τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, να δώσουν την μάχη μέχρι την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και των εκφραστών της σε εκπαίδευση και εργασία.

Η άλλη αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας, η εποχή της οικονομικής κρίσης αλλά και των εκρηκτικών δυνατοτήτων που έδειξε ο Δεκέμβρης και τα κινήματα των τελευταίων χρόνων απέχει πολύ από τραμπούκικους ηγεμονισμούς, από συμμορίες της πλάκας και από δολοφονικές επιθέσεις. Βρίσκεται στους δρόμους, στους αγώνες, στις νίκες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας.


Ε.Α.Α.Κ. Πάτρας
Σε ΑΕΙ κ’ ΤΕΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια: